Bóg Anubis

Anubis – w egipskiej mitologii bóg o głowie szakala, 

kojarzony z mumifikacją i życiem pozagrobowym. W języku 

Starożytnego Egiptu był znany jako inpw. Najstarsza 

znana wzmianka o Anubisie pochodzi z tekstów piramid z 

okresu Starego Państwa, w którym jest powiązany z 

pogrzebem faraona. W tym okresie był najważniejszym 

bogiem związanym ze śmiercią, lecz w Średnim Państwie 

został zastąpiony przez Ozyrysa.

Przydomki Anubisa biorą się ze związku z jego pogrzebową 

rolą, jak na przykład przydomek Ten, który jest na swoim 

pagórku miał podkreślać, że jest on strażnikiem umarłych i 

ich świątyń (cmentarzy) oraz Ten, który jest w miejscu 

balsamowania mówi, że jest on związany z procesem 

mumifikacji. Jak wiele egipskich bóstw, Anubis miał wiele 

ról w zależności od sytuacji i żadna publiczna procesja w 

Egipcie nie mogła być prowadzona bez Anubisa na czele.

Anubis był kojarzony z mumifikacją i ochroną zmarłych w ich

 podróży do zaświatów. Zwykle przedstawiano go jako 

człowieka z głową szakala lub szakala noszącego wstążkę i 

trzymającego cep w zgięciu jego tylnej nogi. W 

starożytnym Egipcie szakal był mocno związany z 

cmentarzami, ponieważ, odkrywał ludzkie ciała i je zjadał. 

Charakterystyczny czarny kolor Anubisa "nie miał nic 

wspólnego z szakalem, lecz kolorem rozkładającego się 

ciała i czarną glebą doliny Nilu, która symbolizowała 

odrodzenie".

Anubis w kontekście grobowym jest przedstawiany jako 

towarzysz mumii zmarłego, którego zadaniem jest jego 

ochrona. W rzeczywistości podczas balsamowania, 

balsamista był przebrany za Anubisa (wkładał jego maskę). 

Scena ważenia serca z Księgi Umarłych pokazuje Anubisa 

dokonującego pomiaru, który decyduję czy zmarły może 

wejść do podziemi, królestwa Ozyrysa. Pieczęcie grobowe z 

okresu Nowego Państwa przedstawiają Anubisa na szczycie 

dziewięciu łuków, co miało symbolizować jego dominację 

nad nieprzyjacielami Egiptu.

W następstwie połączenia dwóch systemów 

kosmologicznych Enneady i Ogdoady, Atum był 

identyfikowany z Ra, a Anubis stał się mniej ważnym bogiem

 z zaświatów, ustępując w Średnim Państwie bardziej 

popularnemu Ozyrysowi. Jednak "Anubis otrzymał miejsce w

 rodzinie bogów jako… syn Ozyrysa i Neftydy, i w tej roli 

pomógł Izydzie zmumifikować jego zmarłego ojca" . W 

rzeczywistości, kiedy pojawił się mit o Ozyrysie i Izydzie 

dowiadujemy się, że ciało Ozyrysa zostały dane Anubisowi 

jako prezent. W związku z tym, Anubis stał się boskim 

patronem balsamistów: podczas obrzędu mumifikacji, 

ilustracje z Księgi Umarłych pokazują kapłana noszącego 

maskę szakala podtrzymującego mumię.

W późnych czasach, w okresie Ptolemejskim, Anubis był 

łączony z greckim bogiem Hermesem, powstał 

Hermanubis. Centrum jego kultu znajdowało się w 

Cynopolis, co po grecku znaczy po prostu "miasto psów". W 

Księdze XI „Złoty osioł”Apulejusza, znajdujemy dowód na to, 

że Anubis był czczony w Rzymie przynajmniej do II wieku 

naszej ery. W rzeczywistości, Hermanubis pojawia się 

jeszcze w alchemicznej literaturze z Średniowiecza i 

Renesansu. Mimo, że Grecy i Rzymianie gardzili egipskimi 

bogami, uważali ich za dziwnych i prymitywnych (Anubis był 

nazywany przez Greków "Szczekaczem"), był czasami 

łączony z Syriuszem na niebie i Cerberem w Hadesie.

Z góry przepraszam za błędy. Według mnie Anubis to jeden z najciekawszych bogów, jest to więc wyjaśnienie, dlaczego lubię Tajemnice Domu Anubisa. Polecam ! Super serial, leci na Nickoledionie, możesz znaleźć wszystkie odcinki na baje.pl. Idealny dla nastolatków, ale jest też dobry dla starszych.